Ազգային ժողովի աշխատակազմի ղեկավարի նախկին տեղակալ Արսեն Բաբայանին պաշտոնեական կեղծիք կատարելու կասկածանքով ձերբակալելուց հետո իրավապաշտպաններն ահազանգեցին, որ այս գործընթացն ապօրինի է։ Ըստ իրավապաշտպանների՝ այն հակասում է «Էրեբունի-Երևանի հիմնադրման 2800-ամյակի և Հայաստանի առաջին հանրապետության անկախության հռչակման 100-ամյակի կապակցությամբ քրեական գործերով համաներում հայտարարելու մասին» օրենքին, քանի որ այն տարածվում է նաև Բաբայանին ներկայացված մեղադրանքի հոդվածի վրա։
Հատուկ քննչական ծառայությունը հոկտեմբերի 21-ին հաղորդագրություն էր տարածել՝ հայտնելով, որ պաշտոնեական կեղծիք կատարելու կասկածանքով ձերբակալվել է ԱԺ աշխատակազմի ղեկավարի նախկին տեղակալ Արսեն Բաբայանը։ Հաջորդ օրը ՀՔԾ-ն նոր հաղորդագրությամբ տեղեկացրեց, որ պաշտոնեական կեղծիք կատարելուն զուգահեռ՝ Արսեն Բաբայանին մեղադրանք է առաջադրվել իշխանության յուրացմանը օժանդակելու՝ Քրեական օրենսգրքի 300-րդ հոդվածի 1 մասով։ Բաբայանը մեղադրվում է մի խումբ պաշտոնատար անձանց կողմից ՀՀ սահմանադրական դատարանի լիազորություններին տիրանալուն օժանդակելուն։ Այս գործը կցվել է ԱԺ անկախ պատգամավոր Արման Բաբաջանյանի կողմից իշխանությունը յուրացնելու դեպքի առթիվ հարուցված քրեական գործին։
Իրավաբանները պնդում էին, որ Արսեն Բաբայանի ձերբակալումն ապօրինի է, քանի որ նրան վերագրվող հանցանքը կատարվել է 2018 թվականի մարտին, իսկ 2018 թվականի հոկտեմբերին ընդունված համաներման ակտը տարածվում է այդ հանցակազմի վրա։
Ըստ օրենքի 2-րդ հոդվածի 5-րդ կետի՝ համաներմամբ պետք է «քրեական գործի հարուցումը մերժել, հարուցված քրեական գործը կարճել, ինչպես նաև դադարեցնել քրեական հետապնդումը կամ չիրականացնել քրեական հետապնդում 2018 թվականի հոկտեմբերի 21-ը ներառյալ կատարված հանցագործությունների դեպքերով (բացառությամբ անմիջականորեն մարդու մահվան հանգեցրած դեպքերի, որոնցով առկա է տուժողի իրավահաջորդի առարկությունը), որոնցով անձինք կարող են մեղադրվել կամ մեղադրվում են այնպիսի հանցագործություններ կատարելու մեջ, որոնց համար նախատեսված է պատիժ` ոչ ավելի, քան 4 տարի ժամկետով ազատազրկում»:
Բանն այն է, որ Բաբայանին ներկայացված՝ պաշտոնեական կեղծիք կատարելու մեղադրանքը պատժվում է տուգանքով՝ նվազագույն աշխատավարձի երկուհարյուրապատիկից հինգհարյուրապատիկի չափով, կամ ազատազրկմամբ՝ առավելագույնը 4 տարի ժամկետով։ Ստացվում է, որ Արսեն Բաբայանին վերագրված այս հանցանքի դեպքում կիրառելի է համաներման դրույթը։
Սակայն Բաբայանին առաջադրված մյուս մեղադրանքի մասով համաներման դրույթը կիրառելի չէ։ Ուսումնասիրելով Քրեական օրենսգրքի համապատասխան 38-300-րդ հոդվածի 1 մասը՝ իշխանությունը յուրացնելուն օժանդակելը, որով մեղադրանք է առաջադրվել Բաբայանին, պարզ է դառնում, որ այն ավելի երկար պատիժ է նախատեսում կատարված հանցանքի համար, քան համաներման ակտով անցնող հոդվածների համար նախատեսվող պատժի չափն է։
Այսպես, իշխանության յուրացումը, որը բռնություն գործադրելու կամ բռնություն գործադրելու սպառնալիքի միջոցով, ինչպես նաև Սահմանադրությամբ չնախատեսված այլ եղանակով Հանրապետության նախագահի, Ազգային ժողովի, կառավարության կամ սահմանադրական դատարանի լիազորություններին տիրանալն է, պատժվում է ազատազրկմամբ` 10-15 տարի ժամկետով: Իսկ համաներումը տարածվում է մինչև 4 տարի ազատազրկում նախատեսող հոդվածների վրա։
Ինչպես տեսնում ենք, այս պարագայում չենք կարող խոսել համաներման ակտի մասին, քանի որ մեղադրանքը և համաներման օրենքի դրույթը միմյանց հետ առնչություն չունեն։
Կարինե Կիրակոսյան